-Kime yapıyorsun bunları?
-Teyzemin yarın mevlidi var, ona yapıyorum.
-İyi bari siteye yazmak için yapmıyorsun, okuyucuların bıkacak artık poğaçalarından!

Dün teyzemle konuşurken bugün için hazırlıklar yaptığını öğrendim. Her zamanki gibi 5 dakika süren "Bazılarını ben yapayım! / Hayır yapma!" mücadelemizden sonra poğaçaları ve havuçlu keki yapma görevini kopartabildim. Denemediğim mayalı tarif kaldı mı diye forumu tarayıp sonunda Emine hanım'ın açma tarifini poğaçaya çevirdim. Hamuru yoğurt ile hazırlayıp bezelere ayırdım, her bezeyi açıp sekiz üçgene kestim, sonra da sigara böreği gibi sardım. Bu defa üçgenleri küçük tutmaya özen gösterdim, hatta "acaba çok mu küçük olacaklar?" diye endişelendim ama her defasında sıcak fırında 10 dakika beklemelerinin de etkisiyle 48 tane yumuşacık, çok güzel kokan ve kendilerini açma sanan poğaçalarım oldu!

Poğaça hamuru mayalanırken bir yandan da havuçlu ve cevizli kek için gereken malzemeleri çıkartmaya başladım. Sizin için çok değerli bir yakınınızın ardından birşeyler yapacak olunca bin türlü düşünce aklınıza geliyor. Aslında anneannemin mevlidi için güzel kek tarifi ararken epicurious'ta gördüğüm ananaslı ve havuçlu keki yapmaya karar vermiştim. Sonra  "acaba sırf siteye yazabilmek için değişik tarif denemem anneannemi üzer miydi? Hem anneannem el altında olan malzemelerle yapılan klasik tarifleri daha çok severdi" diye düşünüp vazgeçtim. Annemin tarifiyle keki yapmayı düşünürken bu defa da dolapta sadece 2 yumurtanın kaldığını fark edip Zencefil'in forumda verdiği havuçlu keki pişirdim. Tarifteki şekeri ben de az kullandım, benim kekimin tek farkı pişme süresinin verilenden daha uzun sürmesiydi. 40 dakikadan sonra ben ısıyı 150C'ye düşürüp içinin pişmesini bekledim. Epeydir sırf kakaolu kekler yapınca ceviz kokuları yayılan kekler yapmayı özlemişim. Tarifler için çok teşekkürler Emine hanım ve Zencefil!